ในสมัยนั้น พื้นที่เป็นป่าทึบ มีสัตว์ป่ามาก มีต้นไม้ขนาดใหญ่ ต้นหนึ่ง มีสีขาวทั้งต้น คนจีนที่นั่งเรือไปทําเหมืองที่กะทู้ ผ่านมาบริเวณนี้ เห็นต้นไม้ใหญ่สีขาวไกล ๆ ก็บอกกันว่า “มาถึงที่ที่มีต้นไม้สีขาว ๆ” ชาวบ้านจึงตั้งชื่อหมู่บ้านนี้ว่า “หมู่บ้านไม้ขาว” ซึ่งปัจจุบันเป็นชุมชนที่อยู่ในพื้นที่ป่าพรุ อุดมสมบูรณ์ของจังหวัดภูเก็ต มีพรุดั้งเดิม เช่น พรุเจ๊ะสัน พรุจิก พรุแหลมหยุด พรุยายรัต ฯลฯ และมีหาดไม้ขาว เป็นชายหาดที่ยาวที่สุดของจังหวัด

ทรัพยากรพื้นถิ่นที่มีความหลากหลายในบ้าน ไม้ขาว ทําให้คนในชุมชนมีอาหารการกินอุดมกุ้งเคยที่ เข้ามาในหาดให้ชาวประมงได้จับในช่วงเดือนตุลาคมถึง พฤศจิกายน ตัวกุ้งมีความใส สะอาด ใช้กุ้งล้วน ๆ มาตาก คลุกเกลือตําแล้วตาก 2-3 ครั้งบนแผงที่วางริมหาด ได้กะปิเคยไว้กินตลอดปี นํามาทําอาหารพื้นบ้านอย่าง น้ําซุบหยํา และเคยเค็มผัดไก่หรือหมู หาดไม้ขาวยังเป็น แหล่งชุกชุมของจักจั่นทะเล วิธีการจับจักจั่นทะเลของชาว ประมงไม้ขาวคือการหลอมรวมทักษะ ประสบการณ์ และสัญชาตญาณ ที่เห็นแล้วต้องยกนิ้วให้ และต้องขอ ชิมจักจั่นทะเลทอด เมนูขึ้นชื่อของชุมชน พร้อม ๆ กับ อาหารพื้นถิ่น เช่น ผักลิ้นห่านต้มกะทิ ผักพื้นบ้านที่ขึ้น ริมชายหาดไม้ขาว และนี่ไม่บัก ของหวานท้องถิ่นที่มี ความนุ่มหนึบของแป้งที่ทําเป็นเส้นสั้น ๆ เนื้อแน่น ๆ ราดด้วยน้ําเชื่อมกลิ่นหอมใบเตยใส่น้ําแข็ง กินแล้วหวาน เย็น ชื่นใจ

ธรรมชาติบำบัด: ภูมิปัญญาชาวบ้านไม้ขาวที่ใช้ทรัพยากรที่มีในท้องถิ่น ช่วยบําบัดฟื้นฟูร่างกาย คือการทําสปาทรายด้วยการนอนฝังทราย ประมาณ 45 นาที ได้รับโอโซนบริสุทธิ์ เหงื่อที่ออกมามีความชื้น กับความเค็มของทะเลที่เคลือบในทรายเมล็ดหยาบเสมือนการอบ ไอน้ําทรายบนชายหาดมีการชะล้างไหลเวียนตามธรรมชาติ การขยับตัวในทรายที่มีน้ําหนักกดทับ เป็นการออกกําลังกายให้ กล้ามเนื้อแข็งแรง รวมทั้งการปล่อยใจให้ว่างนับเป็นการปรับสมดุล ในร่างกาย กระตุ้นการไหลเวียนโลหิต และเป็นทางเลือกบําบัด สําหรับผู้มีอาการแขนขาอ่อนแรง กล้ามเนื้อเส้นเอ็นยึด และ โรคปวดข้อ